Zaterdag 26 november t/m vrijdag  30 december - op 1ste en 2de Kerstdag en dinsdag 27 december zijn we gesloten. 

Een van onze geliefde beeldhouwers, Annette Koek, is op 2 april van dit jaar overleden. Haar herdenkingstentoonstelling bij ons geeft een indrukwekkend overzicht van haar werk. Verder is het boek uitgekomen: ‘Annette Koek, 25 jaar beelden in brons.’ 

Zelf zei ze over haar werk: ‘Beweging is wat terugkomt in bijna al de beelden van mensen, dieren en bomen, omdat de essentie van een levend wezen daarin het meest tot uiting komt. Ook de eenheid in de tegenstelling kwetsbaarheid en kracht is iets wat me fascineert: iets wat heel krachtig lijkt, kan tegelijkertijd ook kwetsbaar zijn en iets wat kwetsbaar is, kan onverwacht sterk zijn.’ Deze bewegelijke kwetsbaarheid treedt je tegemoet in haar bisons, danseressen, paarden en op het laatst in haar boomgroepen.

Daarnaast  hangt aan de muren het afwisselende werk van de zeer uiteenlopende kunstschilders die we vertegenwoordigen. O.a. de winterlandschappen van Leo van der Vlist en Gineke Zikken, de op de Chinese penseeltechniek geinspireerde danseressen van Marie-Jose Leenders en de vrolijke, kleurrijke vogels van Loes Botman.

t/m zondag 20 november

Deze tentoonstelling is het idee van exposant Michiel Schepers. Hij is altijd onderweg om als bomenliefhebber in verre landen landschappen en bossen te schilderen en te tekenen.  Hij heeft een aantal collega’s uitgenodigd, die ook hun inspiratie halen uit reizen.  

Tamara Giesberts toont reisschetsen van typisch Amerikaanse voorsteden. Joanna Quispel heeft een fraaie serie pastels getekend op haar zwerftochten rond de Waddenzee en in verre landen. Ton van Steenbergen  heeft afgelopen zomer in Frankrijk rondgereisd en als echte kunstschilder op zijn vakantie geen moment stilgezeten.  De derde dimensie wordt vertegenwoordigd door beeldhouwster  Loes Schellekens met haar zeer bijzondere  Afrikaanse landschappen in brons.

 

T/M ZONDAG 2 OKTOBER

Alle drie de schilders zijn getroffen door wat ze om zich heen zien.

Martin richt zijn blik graag omhoog naar de wolkenkrabbers in New York. Hij laat ze in zijn schilderijen weer verschijnen in de vorm van speelse en flonkerende kleurvlakken. Krin wandelt veel langs de Waddenzee. Uit haar hoofd roept ze de Waddenzee weer op in stemmige, geheimzinnige ruimtesuggesties. Veel leegte met soms een enkel figuurtje er in. Michiel tentslotte, werkt, heel klassiek, direct ter plekken. Als een razende zet hij wat hij ziet direct om in brede vegen aquarelverf.  De bewegingen die Michiel aquarellerend maakt, stollen tot levendige indrukken van landschappen en zeegezichten.