In zijn veelal grote schilderijen neemt Alexander Verduyn - zoals hij signeert - meestal het verstedelijkte Nederlandse landschap tot onderwerp: farieken, loodsen, katoorkolossen, 19de eeuwse arbeidersbuurten; tevergeefs zult u in zijn werk zoeken naar een boerderijtje of windmolen. In verduyns werk zijn die weggebuldozerd onder een dikke laag asfalt of vervangen door beton. Opgeofferd aan de ‘vooruitgang’.
De afgelopen tien jaar werkte Verduyn ook in Spanje in een van de meest desolate gebieden van het land. Hier zijn de mens en zijn werk klein in een onaantastbaar, groots landschap.
Het schilderen gaat hem niet makkelijk af: laag voor laag bouwt hij de schilderijen op. Soms duurt het maanden voordat hij een juiste achtergrondskleur of de juiste kracht van een accent heeft gevonden.
Hij werkt meestal in zijn atelier naar tekeningen of foto’s. De huizen en gebouwen worden lichtelijk vervormt - ietwat schuine deurposten, opbollende pannedaken - tot zwellende, bijna bewegende vormen in een groots, ruimtelijk landschap.
In Den Haag verwierf hij bekendheid met zijn serie zwart/wit linoleumsneden van Haagse stadsgezichten.
Opleiding: Koninklijke Akademie v. Beeldende Kunsten Den Haag. Thema’s: landschappen, stadsgezichten. Technieken: olieverf, krijt, hout- en linoleumsnede. Tentoonstellingen o.a.:1986 Theater de Muzeval, Emmen; 1991 VBK/HKK Stilleven, Den Haag/Dordrecht; 1991 sala Pablo Serrano, Teruel, Spanje; 1992 Provinciehuis, Den Haag; 1992 t/m 95 Galerie Maurits v.d. Laar, Den Haag; 1992 Sala Barbazon, Zaragoza, Spanje; 1994 ‘Wij beatrix’ HKK; 1996 Gemeente Archief, Den Haag; 1998 ‘Wat voor weer zou het zijn in Den Haag’, Stroom/HCBk Den Haag; 1998 Sociëteit ‘de Witte’, Den Haag. Werk opgenomen in collecties van o.a.: Schiedams Museum; Diputacion General de Teruel, Spanje; Diputacion General de Aragon, Spanje; Caja de Ahoros de la Immaculata, Spanje; Haags Gemeentearchief; Calvé Fabrieken, Delft; Artotheek Den Haag.