Beeldhouwer Frank Letterie zoekt in zijn werk de vereenvoudiging. Zijn motief vindt hij meestal in de menselijke figuur en in het paard. De ingewikkelde hoeveelheid hobbels en bobbels, de vele zwellingen en glooingen, waaruit het menselijk lichaam en het paardelijf bestaan, vat hij samen tot een beperkt aantal hoofdvormen. In deze werkwijze laat hij ons zijn figuren verschijnen als stoere, massieve, soms stugge wezens, stevig verankerd in de aarde. Geen lichtvoetige wezentjes, geen ijlheid hoeven we van hem te verwachten. Zijn wijze van boetseren kenmerkt zich door forse toetsen, met de duim in de klei gezet - hij maakt zijn vormen voor het bronsgieten meestal in klei.
Deze woorden suggeren misschien gesloten, bewegingsloze beelden; niets is minder waar. Groot is het arsenaal aan houdingen waaruit hij put. De bewegelijkheid van het lichaam, de schier eindeloze bewegingen die mens en dier kunnen maken, vormen voor hem uitgangspunten om tot een ruimtelijke beeld te komen. Zijn bronzen dringen de ruimte binnen. Zijn mensen steken wild hun armen uit, zijn paarden spreiden wijd hun benen en denderen vooruit.
Letteries werk is monumentaal, d.w.z. groots, ook als de beelden klein van afmeting zijn. Vele malen is Letterie dan ook gevraagd beelden te maken voor aan de openbare weg.
Geboren: 1931 in Den Haag.
Opleiding:rijksacademie v. Beeldende Kunsten, Amsterdam.
Invloedrijke docenten Piet Esser; Paul Grégoire.
Functies: docent Koninklijke Akademie v. Beeldende Kunsten Den Haag, tot 1988.
Opdrachten: o.a. ‘Orpheus’ gebouw voor de Tweede Kamer, Den Haag; ‘Vallende ruiter’, Gemeente Voorburg; ‘Liefdespaar’, Gemeente Breda; ‘Gezin’, Amrobank-Nederland; ‘Galloperende ruiters’,Rabobank-Nederland; William Ont houthandel; Bachkoor Holland, ‘Violistje’ (sponsorbeeldje).
Verder veel legpenningen in opdracht, o.a.: Rijksuniversteit Leiden, Nijmegen; Erasmusuniversiteit Rotterdam, Landbouwhogeschool Twente; Nutricia, Zoetermeer; Anjerfonds ‘s Gravenhage.
Prijzen: Prix de Rome, 1961; Jacob Marisprijs, materiaalprijs1963; Stichting Kunstenaarsverzet Stipendium 1963; Jacob Hartogprijs, 1977; Hofwijckprijs, Voorburg 1977.
In collectie Nederlandse Bank: ‘Bach aan het clavercimbel’.